روزنوشت یک تازه وارد نابلد به تهران

از این که اطرافیانم زندگی با معنایی دارن متعجب می شم. 

روزنوشت یک تازه وارد نابلد به تهران...

شرط موندن «نون» توی رابطه اینه که افسردگیم رو درمان کنم اما راستش من دیگه پول دارو و مشاوره ندارم. کاش نفهمه دارم افسردگیمو ازش پنهان می کنم. امروز ساعتهای طولانی به خودکشی فکر کردم. این تناقض خیلی برام عجیبه. در عین حال که دوستش دارم، تمایلی به ادامه ی زندگی ندارم.

روزنوشت یک تازه وارد نابلد به تهران...

زودتر از چیزی که فکرش رو می کردم از رضا هم متنفر شدم. 

روزنوشت یک تازه وارد نابلد به تهران...

لحن مطالب شاید کمی برایتان عجیب باشد و با خودتان بگویید این یارو چقدر بی قاعده و مسخره مینویسد اما خب این لحن نوشتار من است و استاندارد را زدم فروختم. خب یک مقدار مقدمه دارم قبل از ورودم.بگذارید بگویم و بگذرم همین اول کاری. تابستان سال پیش بود که کارآموزی آخرم را در یکی از شرکت های دولتی بزرگ در حوزه ی رشته تخصصی خودم شروع کردم.  آن زمان تصمیمم را برای ادامه ندادن تحصیلات و شروع پروسه ی کار و سربازی گرفته بودم.مثلا خودم را آدم کاری ای میپنداشتم و ادامه تحصیل را به نوعی مد گرایی بیهوده و هم تحت تاثیر متن محمدرضا شعبانعلی در مورد ادامه تحصیل (برید بخونید) روزنوشت یک تازه وارد نابلد به تهران...ادامه مطلب